Łączy okrojone pliki z
[nbsp]
oddzielnymi symbolami i
[nbsp]
informacjami debugowania.Pierwsza forma umieszcza wynik w
[nbsp]
PLIKU-DEBUGOWANIA, jeśli nie podano opcji -o.
Parametr MODUŁ podaje wzorce nazw plików dopasowujące moduły do procesów.
Za pomocą opcji -f dopasowuje nazwę głównego (okrojonego) pliku (ukośniki nigdy nie są specjalne), w
[nbsp]
innym przypadku dopasowują proste nazwy modułów. Jeśli nie podano parametrów, przetwarza wszystkie odnalezione moduły.
Wiele modułów zostaje zapisanych do plików w
[nbsp]
KATALOGU-WYJŚCIOWYM, tworząc podkatalogi, jeśli są wymagane. Używając opcji -m te pliki mające proste nazwy modułów, w
[nbsp]
innym przypadku mają nazwy głównego pliku uzupełnione katalogiem w
[nbsp]
KATALOGU-WYJŚCIOWYM.
Używając opcji -n żadne pliki nie zostają zapisane, a
[nbsp]
jeden wiersz do standardowego wyjścia dla każdego modułu:
[tab]
POCZĄTEK+ROZMIAR IDENTYFIKATOR-KOPII PLIK PLIK-DEBUGOWANIA NAZWA-MODUŁU
POCZĄTEK i
[nbsp]
ROZMIAR są liczbami szesnastkowymi podającymi zakres adresów modułu. IDENTYFIKATOR-KOPII jest liczbą szesnastkową dla bitów identyfikatora kopii lub „-”, jeśli identyfikator jest nieznany; liczba szesnastkowa może być uzupełniona @0xADRES podającym adres, gdzie znajduje się identyfikator, jeśli jest to wiadome. PLIK jest nazwą pliku odnalezionego dla modułu lub „-”, jeśli go nie odnaleziono lub „.”, jeśli obraz ELF jest dostępny, ale nie z
[nbsp]
żadnego nazwanego pliku. PLIK-DEBUGOWANIA jest nazwą oddzielnego pliku debuginfo lub „-”, jeśli nie odnaleziono debuginfo lub „.”, jeśli PLIK zawiera informacje debugowania.