<b>Sen comprobación da subárbore</b>
<p>
Esta opción desactiva a comprobación da subárbore, que ten lixeiras implicacións na seguridade, pero pode mellorar o desempeño nalgunhas circunstancias.
</p>
<p>
Se un subdirectorio dun sistema de ficheiros é exportado, pero o sistema de ficheiros ao completo non o é, entón sempre que chegue un pedido NFS, o servidor debe comprobar non só que o ficheiro ao que se aceda estea no sistema de ficheiros axeitado (isto é fácil) senón tamén que estea na árbore exportada (isto é máis custoso). Esta comprobación é a chamada subtree_check.
</p>
<p>
Para poder realizar esta comprobación, o servidor debe incluír algunha información acerca da localización do ficheiro na «asa de ficheiro» que se lle dá ao cliente. Isto pode provocar problemas co aceso a ficheiros aos que se lles mude o nome mentres o cliente os ten abertos (aínda que en moitos casos simples aínda funcionará).
</p>
<p>
A comprobación da subárbore tamén é usada para verificar que só se poda acceder aos ficheiros dentro de directorios aos que só root teña aceso se o sistema de ficheiros é exportar con no_root_squash (ver en baixo), mesmo se o ficheiro en si permite un aceso máis xeral.
</p>
<p>
Como regra xeral, un sistema de ficheiros de cartafol persoal, que normalmente é exportado como a raíz e que sofre moreas de mudanzas de nome de ficheiro, debe ser exportado coa comprobación de subárbore desactivada. Un sistema de ficheiros principalmente só para lectura, e que polo menos non sufra tantas mudanzas de nome (p.e.x. /usr ou /var) e do que se podan exportar subdirectorios, probabelmente deba ser exportado coa comprobación habilitada.
</p>dentro
